Administratiekantoor

Een administratiekantoor, ook wel bekend als een stichting administratiekantoor (STAK), is een entiteit die zich bezighoudt met het kopen en beheren van aandelen en obligaties namens investeerders. Het administratiekantoor koopt deze effecten en geeft in ruil daarvoor certificaten uit aan het publiek. Deze certificaten vertegenwoordigen het eigendom van de onderliggende effecten, maar het stemrecht op de aandelen blijft bij het administratiekantoor.

Het gebruik van een administratiekantoor kan voor verschillende doeleinden gebruikt worden, afhankelijk van de specifieke behoeften en doelstellingen van de betrokken partijen. Enkele belangrijke redenen waarom een bedrijf ervoor zou kunnen kiezen om een administratiekantoor op te zetten, zijn onder meer:

Scheiding van eigendom en zeggenschap: Door de aandelen onder te brengen bij een administratiekantoor kunnen investeerders certificaten van deze aandelen verkrijgen zonder daadwerkelijk stemrecht op de onderliggende effecten te hebben. Dit kan handig zijn wanneer het bedrijf de zeggenschap wil behouden over belangrijke beslissingen, zelfs als het kapitaal ervan grotendeels in handen is van externe investeerders.

Bescherming tegen vijandige overnames: Het gebruik van een administratiekantoor kan dienen als een verdedigingsmechanisme tegen vijandige overnames. Door het stemrecht op de aandelen te behouden, kan het administratiekantoor bijvoorbeeld stemmen tegen een overnamebod dat niet in het belang is van de huidige eigenaars of het bedrijf zelf.

Flexibiliteit bij corporate governance: Administratiekantoren bieden flexibiliteit bij het ontwerp van de corporate governance-structuur van een bedrijf. Ze stellen bedrijven in staat om verschillende klassen aandelen te creëren met verschillende stemrechten, wat kan helpen bij het aantrekken van kapitaal zonder de zeggenschap over het bedrijf te verliezen.

Het gebruik van administratiekantoren is een strategie die vaak wordt toegepast door bedrijven die streven naar een balans tussen het aantrekken van externe financiering en het behoud van controle over belangrijke beslissingen en strategieën. Het biedt een manier voor investeerders om te investeren in bedrijven zonder de zeggenschap over de bedrijfsvoering te verkrijgen, terwijl het bedrijf zelf toch kan profiteren van de kapitaalinjecties die investeerders met zich meebrengen.