Beleggingshorizon verwijst naar de periode die een belegger voor ogen heeft om zijn of haar beleggingen aan te houden om een bepaald financieel doel te bereiken. De lengte van de beleggingshorizon is een cruciale factor bij het bepalen van de beleggingsstrategie, omdat het invloed heeft op de risicobereidheid en de keuze van beleggingen. Bij een langere beleggingshorizon kan een belegger bijvoorbeeld meer risico nemen dan bij een kortere horizon, omdat er meer tijd is om eventuele verliezen goed te maken.
De beleggingshorizon kan variëren van enkele maanden tot meerdere decennia, afhankelijk van de persoonlijke financiële doelen en omstandigheden van de belegger. Enkele belangrijke kenmerken van de beleggingshorizon zijn:
De beleggingshorizon kan kort, middellang of lang zijn. Korte termijn beleggingen duren meestal minder dan drie jaar, middellange termijn beleggingen duren drie tot tien jaar, en lange termijn beleggingen duren langer dan tien jaar.
De specifieke financiële doelen van de belegger spelen een grote rol bij het bepalen van de beleggingshorizon. Dit kunnen verschillende doelen zijn zoals pensioensparen, de financiering van een opleiding, het kopen van een huis, of het opbouwen van een noodfonds.
De beleggingshorizon beïnvloedt de risicobereidheid van de belegger. Een langere horizon stelt beleggers in staat om meer volatiliteit te verdragen, omdat ze meer tijd hebben om eventuele marktschommelingen te doorstaan en te profiteren van langetermijngroei.
De gekozen beleggingsstrategie moet in overeenstemming zijn met de beleggingshorizon. Dit betekent dat beleggers met een lange horizon mogelijk kiezen voor een agressievere strategie met meer aandelen, terwijl beleggers met een korte horizon de voorkeur geven aan conservatievere strategieën met meer obligaties of contanten.