Een achtergestelde lening is een vorm van financiering waarbij de leninggever in geval van faillissement of liquidatie van het bedrijf de laatste prioriteit heeft bij het terugvorderen van zijn geld. Met andere woorden, als een bedrijf failliet gaat en zijn activa worden verkocht om schulden af te lossen, worden achtergestelde leningen pas terugbetaald nadat alle andere schuldeisers zijn voldaan. Hierdoor dragen de verstrekker(s) van achtergestelde leningen een hoger risico dan andere schuldeisers, zoals obligatiehouders of banken.
Vanwege het hogere risico dat gepaard gaat met achtergestelde leningen, worden ze vaak beschouwd als een vorm van risicodragend vermogen van een onderneming. Dit betekent dat de verstrekker van de lening bereid is om een hoger rendement te accepteren in ruil voor het nemen van dit extra risico. In tijden van financiële stabiliteit kan een achtergestelde lening echter aantrekkelijk zijn voor investeerders vanwege het potentieel voor hogere rentetarieven of andere gunstige voorwaarden.
Het gebruik van achtergestelde leningen kan voor bedrijven verschillende voordelen bieden. Het stelt hen bijvoorbeeld in staat om extra kapitaal aan te trekken zonder de zeggenschap over het bedrijf te verliezen, aangezien achtergestelde leningen geen stemrechten met zich meebrengen zoals aandelen. Bovendien kunnen achtergestelde leningen gunstig zijn voor het verminderen van de schuldenlast van een bedrijf, omdat ze vaak worden beschouwd als onderdeel van het eigen vermogen in plaats van als vreemd vermogen.
Het verstrekken van achtergestelde leningen kan ook aantrekkelijk zijn voor investeerders die op zoek zijn naar een hoger rendement, hoewel ze zich bewust moeten zijn van het hogere risico dat ermee gepaard gaat. Het is belangrijk om de financiële gezondheid en stabiliteit van een bedrijf zorgvuldig te evalueren voordat men besluit om achtergestelde leningen te verstrekken, aangezien het risico van verlies bij faillissement significant kan zijn.